W okresie niemowlęcym bardzo często występują różne schorzenia neurologiczne. Wpływają one negatywnie na rozwój maluchów, a na początku drogi życiowej jest on przecież największy i najważniejszy. Aby więc pomóc dzieciom i neutralizować wszystkie problemy z tym związane powstała metoda NDT-Bobath. Co to takiego, co ma na celu i jak wygląda, dowiemy się poniżej.
Jest to sposób rehabilitacji stworzony w latach 40. XX wieku przez Bertę i Karela Bobath – czeskich neurofizjologów – którzy stworzyli tę metodę na podstawie obserwacji poruszania się dzieci z problemami neurologicznymi np. porażeniem mózgowym. Odkryli oni, że problemy neurologiczne sprawiają, że odbierane bodźce czuciowe są inne niż u dzieci bez tych problemów, dlatego też opracowali metodę leczenia, dzięki której dzieci są w stanie wyćwiczyć prawidłowe reakcje na czynniki zewnętrzne, zwłaszcza na ruch i dotyk.
Tego rodzaju rehabilitacja to zestaw ćwiczeń na całe ciało umożliwiający wypracowanie odpowiednich odruchów i unormowanie obniżonego lub też nasilonego napięcia mięśniowego. Ćwiczenia te to nic innego jak kierowanie ruchami dziecka w taki sposób, aby wypracować odpowiednie ułożenie ciała i kończyn oraz utrzymanie prawidłowej ich postawy. Nauka odpowiednich wzorców oraz ćwiczenie specjalnych pozycji zgodnie z metodą NDT-Bobath pozwalają neutralizować występujące deformacje.
NDT-Bobath wprowadza się najczęściej u dzieci zarówno z mózgowym porażeniem dziecięcym, uszkodzeniami splotów nerwowych, chorobami nerwowo-mięśniowymi, jak i z opóźnionym rozwojem motorycznym i obniżonym napięciem mięśniowym.
Ponadto oprócz powyższych wad rozwojowych, wskazaniami do zastosowania tego rodzaju rehabilitacji mogą być również takiej czynniki jak:
Warto jednak dodać, że zanim wybierzemy się na rehabilitację, warto te objawy skonsultować z lekarzem, ponieważ mogą być wynikiem innych chorób neurologicznych, na które metoda NDT-Bobath nie będzie w stanie pomóc.
Zgodnie z metodą NDT-Bobath praktykowaną w Gdańsku najpopularniejszymi ćwiczeniami są proste ruchy ciałem i kończynami niemowlaka. Oprócz zginania i prostowania nóżek i rączek w odpowiedni sposób często w ruch wprowadza się również miednicę i barki albo poprzez lekki ucisk, albo punktowe dotykanie. Pozwala to aktywować mięśnie i przenosić ciężar ciała.
W tym drugim aspekcie pomaga również aktywacja mięśni pośladkowych poprzez przenoszenie ciała na małej piłce gimnastycznej, co dodatkowo stymuluje unoszenie i kontrolę główki.
Do ćwiczeń wykorzystuje się również różne pasy stabilizujące, zwłaszcza na okolicę miednicy oraz specjalne podwyższenia, podczas których stymuluje się mięśnie brzucha i wspomaga kręgosłup.
Jak można zauważyć, celem tej rehabilitacji jest przede wszystkim wypracowanie u niemowlaka jak największej niezależności ruchowej. Ćwiczenia neutralizują patologiczne odruchy fizjologiczne i regulują napięcie mięśniowe, dzięki czemu w późniejszej fazie rozwoju dziecko potrafi poruszać się bardziej samodzielnie, nawet przy porażeniu mózgowym.
Jeśli zaś chodzi o bezpieczeństwo, to ćwiczenia wykonywane zgodnie z tą metodą są jak najbardziej bezpieczne. Nie sprawiają one maluchowi bólu, a nawet dają przyjemność, zwłaszcza jeśli ćwiczy się z nim, gdy jest on najedzony i wypoczęty.
Podsumowując już powyższy opis metody NDT, warto krótko omówić korzyści, jakie z niej płyną. Przede wszystkim poprzez nieinwazyjne ćwiczenia uczy ona samodzielności już na poziomie niemowlęcym. Dzięki temu w późniejszym życiu dziecko ma większą kontrolę nad swoimi ruchami i nawet mimo neurologicznych schorzeń jego ruchy są zbliżone do prawidłowych. Metoda ta zwiększa również mięśnie dziecka oraz odporność stawów, kości i kręgosłupa, co nawet już w dorosłym życiu skutkuje znacznie większą stabilnością ruchów i odpornością na urazy oraz schorzenia nerwowo-mięśniowe.
Warto więc wprowadzić tę metodę i zapoznać się z nią, zwłaszcza przy wyżej opisanych objawach, by jak najszybciej zmniejszyć bądź zneutralizować wszystkie późniejsze problemy z nimi związane.