Praca przed komputerem a ZCN – jak zdiagnozować cieśń nadgarstka?
Zespół cieśni nadgarstka jest niezwykle uciążliwą dolegliwością związaną z długotrwałym uciskiem nerwu pośrodkowego, który biegnie w kanale nadgarstka.
To choroba zawodowa między innymi informatyków, muzyków, sportowców, pracowników biurowych. Jeśli pacjent regularnie odczuwa ból oraz drętwienie palców, a objawy takie nasilają się zwłaszcza w nocy, to z całą pewnością cierpi na zespół cieśni nadgarstka.
Na czym polega zespół cieśni nadgarstka?
Zespół cieśni nadgarstka jest stanem chorobowym, który pojawia się w momencie ucisku nerwu pośrodkowego przez struktury znajdujące się w kanale nadgarstka, który jest wąskim tunelem ograniczonym kośćmi i więzadłem poprzecznym nadgarstka.
Z powodu ciasnego ułożenia wszystkich tych struktur w momencie pojawienia się jakiegokolwiek obrzęku, stanu zapalnego, pogrubienia więzadła poprzecznego dochodzi do ucisku na nerw pośrodkowy, co doprowadza do jego niedokrwienia i stanu zapalnego oraz zmian degeneracyjnych, dających efekt w postaci bólu i drętwienia palców.
Pierwsze objawy nie są zbyt uciążliwe i kojarzone najczęściej przez pacjentów z przybraniem niekorzystnej pozycji w czasie snu. Konsekwencje lekceważenia tej dolegliwości mogą być bardzo poważne, gdyż może ona doprowadzić do zaniku mięśni i upośledzenia funkcji ruchowych dłoni.
Jakie mogą być przyczyny pojawienia się zespołu cieśni nadgarstka?
Przyczyn pojawienia się zespołu cieśni nadgarstka jest bardzo dużo, między innymi choroby reumatyczne, cukrzyca, niedoczynność tarczycy, niewydolność nerek, ciąża, co wynika ze zmian hormonalnych i zatrzymywania wody w organizmie, a także z powodu pojawienia się nieprawidłowych struktur w kanale nadgarstka w postaci na przykład tłuszczaków oraz urazów dłoni.
Dolegliwość ta może pojawić się jako wynik niewłaściwie zagojonych złamań lub zwichnięć nadgarstka, a także u osób otyłych i alkoholików. Zespół cieśni nadgarstka może być chorobą zawodową osób pracujących przy komputerze, ponieważ dochodzi do przewlekłego ucisku na nerw pośrodkowy, spowodowanego pracą nadgarstka w jednostajnej pozycji lub wykonywaniem powtarzających się czynności.
Choroba ta dotyczyła dotychczas zwykle osób starszych, między czterdziestym a sześćdziesiątym rokiem życia. Natomiast z powodu pracy przy komputerze skarżą się na drętwienie i bóle nawet nastoletnie dzieci.
Jakie są objawy zespołu cieśni nadgarstka?
Objawy zespołu cieśni nadgarstka bez względu na stadium rozwoju choroby zawsze wiąże się z bólem i drętwieniem palców, które powodują wybudzanie ze snu. Zwykle pacjenci kojarzą te dolegliwości z przybraniem nieprawidłowej pozycji podczas wypoczynku nocnego, a jest to symptom bardzo poważnej choroby, która w konsekwencji może doprowadzić do upośledzenia funkcji manualnych dłoni.
Zwykle objawem tej dolegliwości jest brak precyzji i ograniczenie w ruchach ręką, trudność zaciśnięcia dłoni w pięść, poczucie jej osłabienia, wypadanie przedmiotów z dłoni. Ból może także promieniować do przedramienia i barku. Mrowienie palców dotyczy zwykle kciuka, palca środkowego wskazującego i serdecznego.
W drugim stadium choroby drętwienie może pojawić się także w dzień. W trzecim stadium nieleczony zespół cieśni nadgarstka doprowadza do zaniku mięśni kłębu kciuka oraz pojawiają się zmiany degeneracyjne nerwu pośrodkowego i jego trwałe uszkodzenie.
Jak zdiagnozować zespół cieśni nadgarstka?
Rozpoznanie choroby wymaga wizyty u specjalisty, którym jest ortopeda. W jej trakcie lekarz prawdopodobnie wykona prosty test na przykład Phanela lub Tinela, polegający na opukiwaniu nerwu pośrodkowego, który powoduje drętwienie palców w celu zdiagnozowania zespołu cieśni nadgarstka.
Ortopeda podda oglądowi również dłonie, gdyż w tej chorobie pojawia się zanik ich mięśni. Zdiagnozowanie choroby nie jest proste szczególnie wtedy, gdy pojawiają się takie objawy, jak drętwienie ramienia i ręki w okolicach łokcia, co może wskazywać na proces zwyrodnieniowy kręgosłupa szyjnego.
Dlatego w celu dokładnego zdiagnozowania choroby lekarz zleci wykonanie między innymi elektromiografii, czyli EMG w celu wykluczenia chorób dających podobne objawy jak zespół cieśni nadgarstka. EMG jest badaniem, które przedstawia przewodnictwo w nerwach obwodowych oraz czynność mięśni.
Na czym polega badanie EMG, czyli elektromiografia?
Elektromiografia jest jedną z najważniejszych metod diagnostycznych stosowanych do oceny prawidłowego funkcjonowania mięśni i nerwów. Wykonuje się ją poprzez stymulowanie nerwów krótkotrwałymi impulsami elektrycznymi o niskim natężeniu, które podaje się przez skórę pacjenta w diagnozowanym miejscu.
Czasami wymaga wkłucia cienkiej igły do mięśnia w celu zbadania jego aktywności. Jest badaniem bezbolesnym i nieinwazyjnym, poza przypadkami wkłucia igły, które mogą powodować niewielki dyskomfort. Badanie EMG jest niezwykle skuteczne, dające dokładny obraz pracy mięśni oraz nerwów, niezbędny przy diagnozowaniu zespołu cieśni nadgarstka. Elektromiografia pozwoli lekarzowi ocenić faktyczny stan pracy nerwów i mięśni i wdrożyć właściwe leczenie.
